domingo, 9 de marzo de 2008

"Te lo dije..."

Cuantas veces has oído esta maldita frase...




Miras a través del cristal manchado sin fijar la mirada en ningún lugar concreto, buscas entre el el aire, tal vez los pájaros... Buscas algo que dé un poco de sentido a todo lo que tienes delante.
Miras esos labios vacíos que están advirtiéndote algo pero no te enteras mucho, sigues pensado qué hacen ahí ese conjunto de dientes poco blancos y que dicen palabras sin sonido en tu mente.

Entonces, ¿por qué no soy capaz de levantarme de esa "pip" silla i decirle a esa "pip" pesada que me deje tranquila de una "pip"vez...?
Pues mírenme señores, sentada como una "pip" imbécil con los ojos caídos y removiendo en mis entrañas la rabia y la impotencia.

Después te tranquilizas, y piensas: has echo bien, porque "la perjudicada hubieras sido tú."

Hay tantos motivos por los que callar y permanecer en silencio, como un cordero más. Sólo me basta la idea de seguir esperando a que llegue el día en que pueda salir por esa puerta y no volver nunca jamás.

[Dejaras muchas cosas atrás y lo sabes, porque has vivido muchos momentos buenos entre esas grises paredes aunque cueste reconocerlo. Pero no lo echaras de menos, porque en tu supuesto y esperado ultimo año, se ha creado dentro de ti un sentimiento de odio tan profundo que es imposible desvanecer por muchos recuerdos que hayan. Te retuerce el asco que sientes y lo poco que aprecias tu vida estudiantil, y siempre esa vocecita de culpa, "podrías haber estudiado más, podrías haber sido más constante, podrías haber sido más aplicada..." por eso también supongo que me dejo vencer por el silencio...]








Un, dos, tres... ¿aprovada?
Cuestión de suerte ;)



2 comentarios:

Júlia Bagaria dijo...

M'agrada... És trist, però està molt ben escrit. 'T'ho vaig dir' que vinguéssis a fer el batxillerat artístic amb mí a Vic... xD

Jordi Roig dijo...

wenu... ke i farem pero seguriem endavant no??

trankila ke tot sembla ke no funciona pero amb el temps les coses canvien :)

apa no stiguis trista ke podries star contenta de com escrius jeje

wenu ja ns veurem ke vaig tot b... a i recorda.. UN SOMRIURE!!

;) (K)